Nim Å›wiat opanowaÅ‚a produkcja fabryczna, a w zwiÄ…zku z tym masowa, wykonanie pewnych przedmiotów dziennego użytku, wymagaÅ‚o nadzwyczajnych zrÄ™cznoÅ›ci a nawet talentu. ProfesjÄ… cieszÄ…cÄ… siÄ™ ekscentrycznym prestiżem byÅ‚ fach zegarmistrza, porównywalny z dzisiejszym informatykiem-programista bÄ…dź architektem – przetestuj http://www.jubiler-zietek.pl/. Zegarki w pierwszej chwili byÅ‚y przedmiotami elitarnymi i luksusowymi, w zwiÄ…zku z tym figura umiejÄ…ca je wykonywać nie mogÅ‚a narzekać na swój status materialny. Pokaz siÄ™ jako zegarmistrz otwieraÅ‚o drzwi na salony oraz wyższe szczeble spoÅ‚eczne. WykorzystaÅ‚ to niejaki Richard Arkwright, który uzyskaÅ‚ Å›rodki walutowe na opracowanie prototypu mechanicznej przÄ™dzarki, prezentujÄ…c siÄ™ jako zegarmistrz w jednym z angielskich miasteczek. W gruncie rzeczy byÅ‚ z zawodu fryzjerem, jednak ta profesje nie daÅ‚aby mu dostÄ™pu do miejskiej kasy. DziÄ™ki temu kÅ‚amstwu mógÅ‚ bez poÅ›piechu pracować nad wymysÅ‚em, który staÅ‚ siÄ™ furtkÄ… otwierajÄ…cÄ… ciÄ…g zdarzeÅ„ zwanych rewolucjÄ… przemysÅ‚owÄ…. Paradoksalnie w takim razie prestiż rzemieÅ›lnika umożliwiÅ‚ zapoczÄ…tkowanie praktycznego upadku rzemiosÅ‚a na rzecz produkcji masowej.